در دنیای امروزه ، صنعت جوشكاری از نظر وسعت كار و تنوع بالاترین مرتبه را در علم اتصال و بریدن و جدا سازی قطعات فی و سایر مواد صنعتی دار است و طراحان و مهندسان خطوط تولید مصنوعات فی با بهرگیری از فرایند های مختلف و متنوع جوشكاری به بالاترین سرعت و كیفیت دست یافته اند . در عین حال ، وزن سبك مصنوعات و صرف هزینه هرچه كمتر ، از دیگر دستاوردهای آنان بوده است .
تاریخچه :
جوشكاری كوره ای یا آهنگری و جوشكاری با شعله ، نخستین روشهای شناخته شده جوشكاری به شمار می روند .
مصریها ، یونانیها و روسها برای جوشكاری و لحیمكاری فات قیمتی یا زود ذوب از نوعی مشعل ابتدایی استفاده می كردند كه در آنها الكل یا مایع مشابه به عنوان سوخت به كار می رفته است .
از قرن نوزدهم كه كار اختراعات و اكتشافات رونق گرفت ، نوآوری و خلاقیت در میدان تكنولوژی جوشكاری نیز ظهور كرد و روشهای مختلف جوشكاری یكی پس از دیگری ابداع گردید .
جوشكاری با قوس الكتریكی و استفاده از خاصیت حرارتی جریان برق در امر اتصالات فی ، با وجود اینكه چندین دهه قبل شناخته شده بود ، كاربردی نداشت .
سرانجام مردی روسی به نام( برنادوس) این پدیده را كشف كرد و در سال 1887 توانست جوشكاری با قوس الكتریكی و الكترود زغالی را اختراع كرد . در سال 1891 یك امریكایی به نام (كوفین) توانست به جای الكترود زغالی از الكترود فی استفاده كند و این روش به نام خود به ثبت برساند .
در آن زمان ، جوشكاری با الكترود فی بسیار دشوار بود زیرا قوس بین الكترود فی و قطعه كار بی ثبات بود و كنترل انتقال قطره مذاب از الكترود به قطعه بسختی انجام می گرفت .
كشف الكترود روپوش دار به وسیله یك مخترع سوئدی به نام اسكار كیلیرگ در سال 1905 باعث ثبات قوس و بهبود كیفیت جوش شد .
پژوهشهای مختلف برای افزایش مرغوبیت و كیفیت این روش ادامه یافت و همچنان ادمه دارد . جوشكاری با قوس الكتریكی و الكترود روپوش دار در ردیف جوشكاریهای ذوبی است كه امروزه به طور گسترده در صنایع مختلف به كار گرفته می شود . در زمان حاضر ، جوشكاری قوس دستی (SMAW) یكی از متداولترین روشهای جوشكاری است كه به طور گسترده در صنایع فی ایران كاربرد دارد و به عنوان پدیده ای ارزشمند در امر تولید و تعمیر در كارخانه ها و كارگاههای مختلف صنعتی ایفای نقش می نماید . به دلیل وابستگی این فن به علوم و فنون و گستردگی دامنه علمی آن متخصصان و كارشناسان ورزیده همواره در حال پژوهش هستند و دستاورد های خود را به صورت استانداردهای جوشكاری انتشار می دهند .
در عملیات اجرائی نیز كاردانان با تجربه همكاری دارند و با تلاش و پشتوانه غنی علمی چرخهای عظیم و پیچیده صنعت را به طور اصولی و اقتصادی به حركت در می آورند .
تاكنون تعاریف زیادی برای جوشكاری بیان شده است ، ولی بطور كلی حذف فاصله و ایجاد جاذبه مولكولی یا كریستالی بین قطعات گوناگون را جوشكاری گویند . برای تحقق این امر روششهای زیادی به ذهن می رسد كه اكثرا عملی شده است و نتایج كارائی آنها در ارتباط با وسایل و تجهیزات مورد وم به لحاظ سادگی و پیچیدگی مورد مطالعه قرار گرفته است .
عملیات جوشكاری كه امروزه در صنایع به كار گرفته میشوندعبارتند از :
1- جوشكاری فشاری 2- جوشكاری ذوبی
هر كدام تقسیم بندیهای گوناگون و گسترده ای دارد كه تاكنون بیش از 85 روش در جوشكاری و برشكاری ابداع شده است و اجرا می شود بعضی از روشها نیز منسوج شده ، جای خود را به روشهای نوین جوشكاری داده اند .
تعریف : جوشكاری فشاری فرآیندی كه در آن لبه های مورد اتصال ، تحت فشار ، و با استفاده از حرارت یا بدون آن در هم ادغام می شوند و قطعات به هم اتصال می یابند .
جوشكاری آهنگری یا پتكه ای ، جوشكاری مقاومتی ، جوشكاری اصطكاكی ، جوشكاری مافوق صوت (اولتراسونیك) و جوشكاری سرد از آن جمله اند .
درباره این سایت